Samoregulacja jest zarządzaniem własnym zachowaniem
To zdolność człowieka do równoważenia i regulowania pobudzenia jakiego doświadcza na co dzień, lub w sytuacjach, gdy dzieje się coś stresującego i powrotu do stanu spokoju i odprężenia.
Zazwyczaj podejmuje się próbę regulacji emocji podczas przeżywania nieprzyjemnych emocji, takich jak lęk, smutek lub złość. Do najbardziej typowych strategii radzenia sobie z negatywnym pobudzeniem należy stymulacja nastroju, poprzez zwiększenie poziomu dopaminy, lub szereg reakcji unikowych.
Duża częstotliwość i/lub intensywność nieodpowiednich strategii może prowadzić do uzależnienia oraz zaburzeń emocjonalnych.
Uczestnicy uzyskują od prowadzących oraz od siebie nawzajem pomoc w zakresie regulacji pięciu obszarów funkcjonowania: biologicznego, emocjonalnego, poznawczego, społecznego oraz prospołecznego.
Podczas sesji terapeuci wykorzystują metodę SELF-STARTING, która zakłada postrzeganie „problematycznych’’ zachowań jako oznaki tego, że młoda osoba doświadcza nadmiernego stresu.
Metoda ta ma na celu zmianę nastroju, poziomu koncentracji, umiejętności nawiązywania i utrzymywania przyjaźni oraz ćwiczenie odczuwania empatii, która jest ograniczona u z natury egocentrycznych adolescentów.
